κακόδαιμος

κακόδαιμος, -ον (Μ)

κακοδαίμων*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού κακοδαίμων* κατά τα επίθ. σε -ος (πρβλ. γέρων > γέρος) και με αναβιβασμό τού τόνου λόγω συνθέσεως].